ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ

Άνθρωποι μόνοι. Σκεφτικοί. Δυστυχισμένοι.

Άνθρωποι που συζητούν και γελούν μαζί. Ξέγνοιαστοι. Ευτυχισμένοι.

Τι ώρα είναι; Πάλι έχεις αργήσει.

Δεν πρόλαβες.

Τρέχεις. Δεν προλαβαίνεις. Τρέχεις.

Αισθάνεσαι. Ή μάλλον φοβάσαι να αισθανθείς. Να αφεθείς.

Και τι απέμεινε;

Ένα χαμόγελο που σβήνει, μια ανάμνηση που τσαλακώνεται, μια γεύση που πικραίνει, μια φωνή που μοιάζει ξένη…

Δεν πρόλαβες.

Και τελικά αυτό που απομένει είναι ένα γιατί.

Γιατί όχι; Γιατί όχι τότε; Γιατί δεν μπόρεσα;

Αλλά πάλι θα ξεχάσεις.

Θα θυμηθείς όταν μείνεις μόνος.

Μοναξιά και φόβος.

Φόβος να πας ένα βήμα παραπέρα.

Απλά σταμάτα μια στιγμή, κοίτα γύρω σου και ΖΗΣΕ.

Ελεάννα Γκαγκούλη