ΟΝΕΙΡΑ

Ιούνιος 2010: Μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων. Λίγο πριν πάω διακοπές, στο ενδιάμεσο των μπάνιων στη Γλυφάδα, φαντάζομαι τη φοιτητική ζωή στην Κέρκυρα που πια δεν είναι κάτι μακρινό.   

Επιτέλους θα δω τι είναι η μετάφραση και, κυρίως, η διερμηνεία που μου έχουν κολλήσει στο κεφάλι εδώ και χρόνια. Ορισμένα πράγματα είναι δεδομένα. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο παρέχει δωρεάν στέγαση σε όλους τους φοιτητές! Επίσης παρέχει δωρεάν σίτηση! Ούτε θα χαλάω χρόνο να μαγειρεύω, ούτε χρήματα να τρώω έξω! Ακόμα, υπάρχει το εξάμηνο εξωτερικού! Θα γνωρίσω μια καινούρια χώρα, καινούριους ανθρώπους με άλλη νοοτροπία, θα εξοικιωθώ με μια από τις γλώσσες εργασίας μου! Ξέχασα κάτι; Ααχ η Κέρκυρα! Θα μένω σε ένα πανέμορφο νησί, με τη γραφική και διατηρημένη παλιά της πόλη! Τι να πρωτοπεί κανείς; Και μόνο από τις φωτογραφίες μαγεύεσαι από την αύρα που αποπνέουν τα σοκάκια, τα παλιά αρχοντικά σπίτια! Και οι ντόπιοι πρέπει να είναι καλόκαρδοι γλυκομίλητοι και φιλόξενοι όπως οι περισσότεροι νησιώτες!

Ιούνιος 2011: Μόλις βγήκαν τα αποτελέσματα των Πανελληνίων. Ενώ κάνω ήδη διακοπές, δίνοντας και μερικά μαθήματα σα διάλειμμα ανάμεσα στα μπάνια στη Γλυφάδα, σκέφτομαι τη φοιτητική ζωή στην Κέρκυρα τον χρόνο που πέρασε.      

Στα της επιστήμης. Ορισμένα πράγματα αναθεωρήθηκαν. Η διερμηνεία δεν πολυπαίζει. Η μετάφραση ψιλοπαίζει. Αν και στο κεφάλι μου πιο πολύ έχει σφηνώσει το πώς φτιάχνουμε βάση δεδομένων με γκαρσόνια, μισθούς και σουβλάκια στην Access, παρά κάποια μεταφραστική τεχνική. Στα της επιβίωσης. Το Ιόνιο Πανεπιστήμιο στεγάζει (προς το παρόν) ορισμένους φοιτητές με 90 ευρώ το μήνα σε ξενοδοχεία με πράσινους ξεφλουδισμένους τοίχους (οι υπόλοιποι συμβιβαζόμαστε δίνοντας στην καλύτερη 300€ για κοτέτσια με 4 τοίχους-αν δεν έχει γκρεμιστεί κανένας απ’ τη σαπίλα). Τους ταϊζει εφτά μέρες την εβδομάδα μακαρόνια (φήμες λένε ότι το δεξί τμήμα του εγκεφάλου τρέφεται αποκλειστικά με υδατάνθρακες), δίπλα σε σκύλους που γλύφουν τα γεννητικά τους όργανα και περιστέρια που κάνουν τη φυσική τους ανάγκη (προσέγγιση της φύσης και καλλιέργεια της οικολογικής ευαισθησίας). Το νερό ως είδος πολυτελείας κάνει πενήντα λεπτά, εκτός αν είσαι τυχερός και έχει νερό στους ψύκτες που είναι ζεστό γιατί κάποιος συνήθως ξεχνά να τον θέσει σε λειτουργία, για να μη σκεφτούμε τίποτα χειρότερο. Το εξάμηνο θα συγχωνευτεί, θα καταργήθει, θα γίνεται με οικονομική επιβάρυνση των φοιτητών; Διάφορα ακούγονται, τίποτα δεν είναι σίγουρο… Τι να πει κανείς για την Κέρκυρα; Ωραία πόλη. ΑΛΛΑ. Κάποιος πρέπει επιτέλους να πει στους Κερκυραίους ότι η UNESCO θέτοντας υπό την προστασία της την παλιά πόλη δεν τους δεσμεύει να έχουν τα σπίτια όπως ήταν πριν 3000 χρόνια, ούτε να έχουν τις κατσαρίδες σαν οικόσιτες μασκότ της πόλης. Ότι οι φοιτητές είναι άνθρωποι και όχι ΑΤΜ για να βγάζουν το χειμώνα που δεν πατάει ψυχή στο βροχονήσι τους. Και ότι δεν είναι ο Μέγας Ναπολέοντας (τα 2/3 το πιστεύουν, σοβαρά).

              

Κάποιος προσεκτικός αναγνώστης μπορεί διαβάζοντας να υποψιάστηκε ότι ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα προέκυψε ένα μικρό χάσμα. Ωστόσο υπάρχουν και θετικά. Θετικά σημαντικότερα απ’ το ότι φέτος κάνω μπάνια στην κερκυραϊκή αντί για την αθηναϊκή Γλυφάδα, ή ότι έχω πάρει μαύρισμα που δεν θα το έπαιρνα ούτε σε δέκα χρόνια λιάσματος στη Χαβάη.
                                                                                                

Γνώρισα φοιτητές με όνειρα που δεν θα τα πουλήσουν ποτέ, όσους εφιάλτες κι αν συναντήσουν στο δρόμο. Καθηγητές που είναι κάτι παραπάνω από καθηγητές. Και φίλους που είναι κάτι παραπάνω από φίλοι.

Βαγγέλης Τσίρμπας