Γιατί δεν βλέπουμε την ουσία…

                Είναι καλοκαίρι. Μόλις τελειώσαμε την εξεταστική και τις ατελείωτες εργασίες μας (γι’ αυτό δεν παίρνω κι όρκο!) και βρισκόμαστε σ’ ένα υπέροχο νησί. Άρα το μόνο που μας νοιάζει πια είναι τα μπανάκια που θα κάνουμε, τα πάρτυ που θα πάμε, τα κοκτέηλς και οι μπύρες που θα πιούμε το βράδυ μέχρι τα ξημερώματα… Λογικό μου ακούγεται, και αυτό κάνω και εγώ! Κι όμως… Μπορεί όλα αυτά να είναι υπέροχα, στην ουσία όμως δεν είναι αυτό που χρειαζόμαστε την προκειμένη στιγμή…

                Ας ρίξουμε μια ματιά λίγο πιο πέρα, πέρα από τα τρελά πάρτυ, τους ξέφρενους χορούς, τα άδεια κουτάκια μπύρας, τις βόλτες στην παραλία, τα πανάκριβα ρούχα και παπούτσια που θέλουμε να αγοράσουμε… Μπορεί για σένα το πρόβλημα να είναι ότι δεν βρήκες τα παπούτσια που θες στο νούμερο σου, ότι δεν βρήκες τραπέζι στο αγαπημένο σου μαγαζί, ή ότι έχασες την αγαπημένη σου σειρά στην τηλεόραση και άλλα τέτοια... Κι όμως, κάτι μου λέει πως δεν είναι αυτό το πρόβλημα.

                Δεν θα πάω πολύ μακριά. Ας ρίξουμε μια ματιά στο πανεπιστήμιο, στη σχολή που όλοι, λίγο-πολύ, κουραστήκαμε για να περάσουμε, και, έστω και λίγο (το ζήτημα είναι το πόσο), μας ενδιαφέρει. Το βλέπουμε και μόνοι μας. Δεν έχουμε βιβλία (πόσα από τα βιβλία που θα έπρεπε ήδη από προηγούμενα εξάμηνα να έχουν «διανεμηθεί από τη γραμματεία» δεν έχουμε δει καν;), δεν έχουμε καθηγητές (θα φέρω σαν ένα απλό παράδειγμα το τμήμα Ισπανικής) και σε λίγο δεν θα έχουμε ούτε εξάμηνο εξωτερικού. Επίσης, όσον αφορά τη στέγαση και τη σίτιση, ούτε είναι δωρεάν, ούτε είναι για όλους (και σε λίγο δεν θα είναι και για κανέναν!)… Και άλλα πολλά, που δεν είμαι εγώ το κατάλληλο άτομο να σας τα απαριθμήσω…

                Μπορώ βέβαια να πάω και πιο μακριά, στη γενική πολιτική και οικονομική κατάσταση της χώρας, που όλοι ξέρουμε σε πόσο άθλια κατάσταση είναι, αλλά προς το παρόν δεν θα ήθελα κάτι τέτοιο. Όχι γιατί δεν είναι σημαντικό για μένα το να κάνουμε κάτι για ν’ αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση, ούτε γιατί εθελοτυφλώ, θεωρώντας πως όλα είναι όμορφα κι ωραία, όπως κάποιοι άλλοι έχουν σκοπό να μας κάνουν να πιστεύουμε. Απλά θέλω σε πρώτη φάση να απευθυνθώ σε φοιτητές και να αναφέρω τα προβλήματα που μας ενδιαφέρουν άμεσα. Ούτως ή άλλως, για να καταφέρεις κάτι μεγάλο πρέπει πρώτα να ξεκινήσεις από κάτι μικρό, σωστά;

                Αυτά από μένα. Δεν θέλω ούτε να κατηγορήσω κανέναν, ούτε να απευθυνθώ σε κάποιον προσωπικά. Απλά να αναφέρω κάποια πράγματα που με προβληματίζουν και θεώρησα πως δεν πρέπει να προβληματίζουν μόνο εμένα, αλλά κι τους άλλους ενδιαφερόμενους. Πάντως, το να αγνοούμε το πρόβλημα μπορεί, εν μέρει, να δικαιολογηθεί. Η άγνοια προέρχεται είτε από έλλειψη ενδιαφέροντος από τη μεριά μας, είτε είναι αποτέλεσμα μια οργανωμένης προσπάθειας ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ (κρατήστε το αυτό το τελευταίο…). Το να ξέρουμε όμως το πρόβλημα και να μένουμε με σταυρωμένα τα χέρια όμως δεν μπορεί να δικαιολογηθεί….

Ελεάννα Γκαγκούλη